ZAPOBIEGANIE AGRESJI U DZIECI

Zapobieganie przejawom agresji u dzieci.

Agresja jest zachowaniem mającym na celu wyrządzenie szkody lub przykrości innym. Agresywne zachowanie może być źródłem wielu kłopotów dla samego siebie i dla otoczenia.

Za agresywne uznaje się dziecko, które wywołuje konflikty, bije inne dzieci, skarży na nie, przezywa, przedrzeźnia, wyśmiewa, narzuca innym swoje zdanie lub formy zabawy, prezentuje wrogość, nienawiść do ludzi, zwierząt i przedmiotów.

Małe dziecko jest dobrym obserwatorem, widzi i naśladuje to, co robią i jak się zachowują inni (rodzice, wychowawcy, koledzy, bohaterowie filmów). Stykając się z krzykiem, szarpaniną, biciem samo staje się agresywne.

Agresywnych zachowań nie da się całkowicie wykluczyć z życia, tak jak nie można uniknąć konfliktów. Musimy jednak uczyć dzieci radzenia sobie z własnymi emocjami oraz pokojowego rozwiązywania konfliktów. Wiadomo, że tłumienie w sobie emocji może niekorzystnie odbić się na zdrowiu dziecka, natomiast umiejętne przekazanie ich otoczeniu, bez wzajemnego urażania się i krzywdzenia może przynieść korzyści obu stronom.

Ważnym zadaniem rodziców i przedszkola jest uczenie dziecka umiejętności porozumiewania się i nawiązywania kontaktów społecznych, bo tak naprawdę wszelkie zachowania agresywne są skutkiem braku sztuki komunikowania się między ludźmi. Dziecko musi wiedzieć, co mu wolno, a czego nie wolno. Małe dziecko próbuje własnych sił w różny sposób wymuszając na przykład kupno zabawki. Odnosząc sukces będzie powtarzało swoje zachowanie także w przyszłości. Należy, więc wcześniej ustalić z dzieckiem pewne reguły i konsekwentnie je przestrzegać.

Rodzice muszą pamiętać, żeby nie zwracać uwagi na potrzeby i pragnienia dziecka wyrażane złością, zbytnią niecierpliwością, a nawet wrogością. W takich przypadkach rodzice powinni ignorować agresywną formę kontaktu, a dziecku wyjaśnić, że nie lekceważą jego potrzeby, ale nie akceptują takiego zachowania. Postawa rodziców powinna być konsekwentna. Taka konsekwencja działania jest dobrą techniką wygaszania reakcji agresywnych.

Dzieci przejawiające społeczną agresję sprawiają wrażenie silnych i zaradnych, są to najczęściej pozory. Zwykle są to dzieci niepewne siebie, zgubione. Bezsilność wynikająca między innymi ze słabości ich osobowości i poczucia niskiej wartości, jest przyczyną niezrozumiałych i trudnych do wyjaśnienia wrogich ataków.

Aby wzmacniać w dziecku pozytywne poczucie własnej wartości, rodzice muszą akceptować dziecko takim, jakie jest, oceniać nie samo dziecko, lecz jego konkretne zachowanie. Należy unikać słów: „ty nigdy”, „ty zawsze”, „znowu”. Można też zmienić formę zakazu na stwierdzenia pozytywne. Zamiast: „nie biegaj, nie krzycz” mówić „idź powoli, mów ciszej”.

Dziecko musi się czuć bezpieczne, kochane. Należy poświęcać mu dużo czasu na rozmowy, spacery, przytulanie, wspólne oglądanie telewizji itp. Stawiajmy dziecku do wykonania zadania takie, które będzie w stanie wykonać — będzie czuło się ważne i potrzebne. Unikajmy karania, a częściej chwalmy nawet za drobne osiągnięcia. Pamiętajmy, że czas spędzony z dzieckiem, to nigdy nie jest czas stracony.